Drie tactische zaken die PKC-DVO interessant maken

Kenonz Korfbal League 2024-2025

Zaterdagavond is het wederom wit-groen tegen groen-wit. De eerste wedstrijd tussen DVO en PKC in de play-offs werd er één om in te lijsten, waarbij PKC enigszins verrassend won van de titelfavoriet uit Bennekom. Mag PKC hun zelfbenoemde “Comeback Season“ doorzetten in Ahoy volgende week of houdt DVO de titeldromen in leven?

Bo Oppe afstoppen

PKC speelde als collectief een sterke wedstrijd, maar als Bo Oppe een gemiddelde wedstrijd had gespeeld, stond DVO nu met 1-0 voor. De PKC-spits maakte al weken een zichtbare groei door en gooide voor de eerste play-offwedstrijd alle schroom van zich af. Uit zijn handen kwamen maar liefst elf doelpunten, waarvan de meesten van afstand kwamen en dit allemaal tegen een belachelijk hoog schotpercentage. Een aantal van zijn doelpunten was niet te voorkomen, maar DVO hielp Oppe in het zadel door de wijze waarop ze hem tijdens de openingsfase verdedigden. De Bennekommers startten met Koen van Roekel tegenover Oppe, terwijl Gertjan Meerkerk tegen Jorien Jordaan begon, waarmee ze mijns inziens wel het juiste herenkoppel tegen Oppe/Jordaan posteerden, maar ze wel de verkeerde individuele tegenstander uitzochten. De kracht van Jordaan is namelijk dat hij kan scoren vanuit allerlei posities, terwijl Oppe bijna alleen maar scoort vanuit één-tegen-één situaties. Het was te verwachten dat PKC ervoor zou kiezen om - wanneer Meerkerk Jordaan verdedigt - met Jordaan in de korfzone te spelen en te testen of Van Roekel genoeg druk kon leveren op de schoten van Oppe. Misschien wilden Van Vloten en Verberk proberen om PKC uit het succesvolle spelpatroon van de laatste weken te halen door ze naar een ongelijk te duwen (met Jordaan in de rebound en Oppe in het voorveld) in plaats van een gelijk-situatie met beide heren aan de buitenkant en Romy de Rijke in de rebound. Conclusie is echter dat de keuze om Van Roekel tegen Oppe te zetten verkeerd uitpakte. Van Roekel is wendbaar voor zijn lengte, maar bleek niet mee te kunnen in de bewegingen van Oppe en pas na zijn vijfde (!) doelpunt besloten de coaches de herenkoppels om te draaien. Oppe versleet vervolgens nog twee tegenstanders, want toen hij eenmaal ‘aan was‘, konden ook Meerkerk en Jeffrey van Huenen hem niet afremmen. De kans dat Oppe weer zo’n goede wedstrijd speelt, is niet heel groot, maar het zou ook verbazingwekkend zijn als zijn goede vorm plotsklaps verdwenen is. DVO zou er gebaat bij zijn om met Meerkerk of Van Huenen tegen Oppe te starten, en om de aanvalsopzet waarbij hij gemakkelijk in de één-tegen-één-situaties komt eerder te verstoren.

Maayke Brouwer of Rosalie Peet?

De DVO-coaches staan voor een klassiek teamsportdilemma. Kies je voor het jeugdige talent met een hoog plafond en een lage vloer, of ga je voor de ervaren, stabiele factor? Het vervangen van een topspeelster als Annelie de Korte wordt hoe dan ook niet eenvoudig, maar de afweging tussen de beide overgebleven opties is niet zo makkelijk als de meeste commentatoren en analisten het doen laten klinken.

Rosalie Peet is misschien wel het grootste damestalent van Nederland, maar ze heeft tot nog toe voornamelijk als supersub haar minuten gemaakt. Haar aanvallende kwaliteiten spreken boekdelen, maar uit de keuzes van Van Vloten en Verberk blijkt dat ze over bepaalde aspecten in Peets spel nog te veel twijfelen om haar wekelijks te laten spelen. Op basis van de geringe minuten die Peet speelt, is wel te zien dat ze verdedigend nog zoekende is tegen dames op het hoogste niveau, en dat ze niet hetzelfde gevoel voor timing heeft om spitsen als Meerkerk, Van Huenen, en Menno van der Neut op het juiste moment te ondersteunen.

DVO kan er ook voor kiezen om met Maayke Brouwer te starten. Zij is qua sterkte- en zwakteprofiel het tegenovergestelde van Peet: een goede verdedigster die zich vast kan bijten in één van de topdames aan PKC-zijde, en iemand die gewend is om vanuit een ondersteunende rol te spelen. Qua scorend vermogen blijft het bij de jongste van de zusjes Brouwer echter beperkt tot het nemen van compleet vrije schoten en korte kansen.

De afweging tussen beide opties berust eigenlijk op de vraag hoe de DVO-coaches denken PKC te kunnen verslaan. Ze kunnen proberen PKC onder hogere druk te zetten aan de buitenkant om daarmee hun scores te beperken, maar ze kunnen ook proberen om vanuit hun gebruikelijke kracht te spelen: het eigen hoge schotpercentage. Ik verwacht dat Van Vloten en Verberk besluiten om met Maayke Brouwer te gaan starten, in de hoop daarmee Sanne van der Werff of Zita Schröder af te kunnen stoppen, en dat Rosalie Peet wederom haar opwachting zal maken als invalster. Hoe dan ook zal de keuze veelzeggend zijn over de instelling waarmee de Bennekommers aan de wedstrijd beginnen.

De vorm van Gertjan Meerkerk

In mijn voorbeschouwing op deze play-offsserie stelde ik dat de vorm van Gertjan Meerkerk zou bepalen wie als winnaar uit de strijd zou komen. Niet alleen omdat het aanvalsspel van DVO erg leunt op de Korfbal League-topscorer, maar ook omdat hij in principe alleen door Olav van Wijngaarden is af te stoppen. Vorige week bleek ook Oppe echter in staat om Meerkerk te beperken, want mede door zijn toedoen kwam de topschutter maar tot twee doelpunten. Er zijn echter twee zaken die mij doen twijfelen aan de ware effectiviteit van Oppe als verdediger van Meerkerk. Ten eerste was Meerkerk opvallend matig in de afronding van zijn kansen, zowel op open afstandschoten als bij zijn vele doorbraken. Ten tweede werd Meerkerk niet geholpen door de wijze waarop de duels tussen hem en Oppe werden beoordeeld door de scheidsrechters. Dit is niet bedoeld als kritiek op de dienstdoende fluitisten, want het is vooraf bekend dat ze over het algemeen vaker voor kleine overtredingen fluiten dan menig ander duo, maar Meerkerk maakte door de wedstrijd heen wel een aantal acties waarbij ook naar de strafworpstip gewezen had kunnen worden. Daarmee wil ik de aandacht niet leggen op de vraag of dit wel of niet strafworpen hadden moeten zijn, maar juist op de vraag of Oppe ook met andere scheidsrechters even succesvol was geweest in het beperken van Meerkerk. Ik verwacht hoe dan ook een getergde Meerkerk te zien die vanaf het startsignaal sportieve revanche gaat nemen op zijn teleurstellende optreden van vorige week.

Conclusie

Deze wedstrijd en deze serie kunnen echt nog alle kanten op. Ik verwacht dat PKC niet weer hetzelfde niveau aantikt als vorige week, maar ze hebben nog genoeg spelers die beter kunnen dan dat ze afgelopen zaterdag hebben laten zien, dus het is verre van onmogelijk om voor te stellen dat ze wél een vergelijkbaar niveau aantikken. Anderzijds verwacht ik een scherper, getergd, en verdedigend beter DVO te zien dan vorige week. Ik kan me er niet een voorstelling van maken dat Meerkerk weer op twee doelpunten blijft steken en dat de prachtige periode onder Van Vloten en Verberk daarmee met een sisser zou aflopen. Ik zet in op een nipte overwinning voor DVO in wederom een doelpuntrijk duel. Al was het alleen maar om nog een derde wedstrijd tussen deze twee grootmachten te kunnen zien.